نقش ابعاد رضایت زناشویی در پیش بینی اختلال رفتار مقابله ای و اختلال سلوک

هدف: با توجه به اینکه مشکلات رفتاری، همۀ جنبه­های زندگی فردی و اجتماعی کودکان را تحت تأثیر قرار می دهند، پژوهش حاضر، با هدف ارزیابی نقش ابعاد رضایت زناشویی والدین در تبیین اختلال سلوک و اختلال رفتار مقابله ای در فرزندان انجام شد. روش: نمونه پژوهش شامل 127 دانش­آموز پسر مقطع راهنمایی شهر تهران و والدین و معلمان آنها بود که به روش نمونه ­گیری خوشه ­ای تصادفی انتخاب شدند. داده­ها به کمک پرسشنامه ­های رضایت زناشویی انریچ  و مقیاسهای فهرست مشکلات رفتاری کودک (cbcl)و فرم گزارش معلم (trf)که جزء نظام سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ هستند، گردآوری و با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که از میان ابعاد رضایت زناشویی تنها بعد تعارض می­تواند اختلال سلوک در مقیاسهای cbcl مبتنی بر dsm و مبتنی بر تجربه را پیش­ بینی کند. بعد ارتباط نیز می­تواند اختلال رفتار مقابله­ای براساس نتایج مقیاسه ای cbcl مبتنی بر تجربه را پیش بینی کند. نتیجه­ گیری: مناسبات سالم بین والدین، نقشی تعیین ­کننده در شکل­ گیری توانایی سازگاری با دیگران در فرزندان دارد. نتایج نشان می­دهد که مواجه ­های مکرر با تعارض والدین، در سطح درون­روانی به اختلالات سلوک و رفتار مقابله ای در کودکان منجر می­شود.